Kamp, Mitad del Mundo en weekendje Mindo

Vorig weekend zijn we met de kinderen van La Casita (meiden van 8-14 jaar) op kamp geweest! Het eerste uitje ooit!
Wat eerst slapen in een Hacienda zou zijn werd ´echt´ kamperen, want ja dubbel boeken gebeurd ook hier...
Rond de middag zouden we de meiden ophalen bij de markt. Helaas had de buschauffeur vertraging om hier te komen, en dan heb je het niet over een half uurtje ofzo, nee gewoon 2 uur te laat! Dus dat werd wachten in de zon met een hele groep kinderen, die ondertussen ook best ongeduldig werden. Na 2 uur rijden vanaf Quito kwamen we aan bij het park. Gelegen op een mooie plek en erg mooi opgezet.
Er was genoeg speelplek voor de kinderen dus die konden zich goed vermaken. Daarna was het tijd om de tenten op te zetten. Het was gelijk een goede samenwerkingsopdracht en de meiden vonden het volgens mij ook erg leuk om te doen. Daarna begon het al snel donker te worden dus we moesten snel beginnen aan ons programma, een spel. De bedoeling was om goed samen te werken. Een touw was gespannen tussen 2 bomen en ze moesten van de ene naar de andere kant proberen te komen met 2 keer het gebruik van een opstapje. Dat resulteerde in discussies en gegiechel maar uiteindelijk is het ze goed gelukt! En toen was het alweer tijd voor het diner, met z´n allen aan een lange tafel met lekker kip, rijst en patat op het menu.
Daarna was het tijd voor het kampvuur en daarbij horen natuurlijk marshmallows. Rond half 10 werd iedereen al moe en was het tijd om zich klaar te maken voor het slapengaan. Wat uiteindelijk leidde tot luidruchtige kinderen in de tent, toen nóg een keer naar de wc, toen lagen ze niet lekker, was de tent te klein en wilden ze niet slapen.. Dus wij, als kampleiding, in ons beste spaans streng geprobeerd te zijn... maar we hebben ze wel stilgekregen, uiteindelijk dan! Na een nacht vol regen, een te dun matje en een lichte slaap, werden de meiden rond 6 uur alweer wakker. Na 1,5 uur wachten op het douchen en aankleden en getreuzel was het tijd voor het ontbijt.
Daarna hadden we een vol programma met verschillende spellen zoals vertrouwensspellen, samenwerkingsspellen en expressiespellen. Ook was er les in zelfverdediging en sexuele voorlichting.
Na de spellen en het serieuze gedeelte was het tijd voor de lunch, zelf meegebrachte boterhammen met jam, drinken en nog wat taart voor een jarige. Daarna de tenten afbreken en nog een groepsfoto maken. Rond 3 uur vertrok de bus weer terug en kwamen we zeer voldaan maar uitgeput aan.

Verder ben ik deze week langs de evenaar geweest ´Mitad del Mundo´. Er is een heel park omheen gebouwd en je hebt er veel restaurantjes en winkeltjes. Maar eigenlijk is er nog een ander parkje 150 meter verder, waar volgens latere metingen de echte evernaar ligt. Je kunt hier ook meer informatie krijgen en een aantal testjes doen. Helaas hadden we geen tijd om daar naartoe te gaan, maar dat komt nog wel een keer als mn moeder en tante langskomen volgende maand.

En toen was het alweer weekend!
Tijd om naar Mindo te gaan, een klein dorpje in het cloud-forest, op ongeveer 2,5 uur rijden van Quito.
Zaterdagochtend om 11 uur daar aangekomen. Ik was samen met Kim (ook vrijwilligster bij de stichting) en Hester (een vriendin van Kim die hier voor 3 weken vakantie viert) en Pablo (het ecuadoriaanse vriendje van Kim). Zij was hier al eens geweest en wist precies naar welk hostel we moesten gaan. Iets verder lopen van de hoofdstraat maar erg mooi en relaxed! Daar aangekomen hebben we Claire ontmoet (een meid uit Engeland) die het weekend met ons optrok, leuk groepje zo!
Na de kennismaking zijn we gelijk op pad gegaan. Als eerste naar de vlindertuin met mooie bloemen, planten en vogels. We hadden grootse verwachtingen, maar dit bleek helaas een klein opgezette tent te zijn met gekweekte planten, maar opzich tot wel mooi die vlinders.
Daarna hebben we een open bus gepakt naar de kabelbaan. Daar hebben we gecanopyd: met tuigje om hangende aan een kabelbaan over de jungle. Gekozen voor de grootste tour: 13 kabels van bij elkaar een lengte van 3500 meter. In het begin twijfelde ik om te gaan, maar ik wist eigenlijk helemaal niet of ik het eng vond of niet, dus gewoon gedaan! En hierbij verklaar ik officieel dat ik geen hoogtevrees heb (voor zover ik weet) want ik vond het super gaaf en heb geen angst gevoelt!
Achteraf wel wat spierpijn van de rare houdingen, maar het was de moeite waard.
Eenmaal terug in het dorp hadden we een cursus chocolade maken. Ik dacht dus, leuk we gaan lekker kliederen in de keuken, maar het was voornamelijk een rondleiding en het hele verhaal over hoe chocolade daar word gemaakt.
In de avond hebben we lekkere pizza gegeten. Daarna nog een lokale bar bezocht en een lekker drankje gedronken.
Voor de volgende ochtend 9 uur hadden we alvast de bus gereserveerd naar de watervallen. Eerst nog wel in een karretje aan een kabelbaan naar de anderkant van de berg en van daaruit begint de klim naar beneden door het bos over glibberige modderpaatjes en stenen. Uitgekomen bij een mooi uizicht op een waterval. In totaal hebben we 3 watervallen bezocht. Het was een erg zware tocht, vooral de weg terug omhoog. Helemaal gaar en onder de modder terug naar het hostel om even op te frissen, spullen te pakken en weer de bus terug naar Quito te pakken. Het was een super leuk, intensief en vermoeiend weekend.
Lekker slapen en de volgende dag weer werken.

Maar niet getreurd want er staat weer een super leuke week op het programma..!
Dinsdag na het werk gaan we met zn allen richting de kust!
We hebben namelijk paas-vakantie en gaan daar ook goed gebruik van maken. Op naar Montañita: het strand, de hangmatten en de relaxte hippie-sfeer! Een busrit van 8 tot 10 uur weliswaar, maar dan heb je ook wat.
Woensdag 31 maart ben ik jarig, ik word alweer 24! En dat moet gevierd worden, dus dat word een feestje aan het strand!!!
Daarmee wil ik ook vast zeggen tegen m´n mams, broers en schoonzus: bedankt voor jullie kaarten, foto´s en cadeautjes! Ik heb ze alvast opengemaakt want ik kan het niet meenemen, maar ik ben er heel erg blij mee, echt super lief allemaal!!!

Liefs Tessa