Daar ben ik dan!

Zo daar ben ik dan!

Na een lange vlucht van ongeveer 20 uur ben ik dan eindelijk aangekomen in Ecuador! De eerste stop was in Madrid, na een vlucht van ongeveer 2 uur op een plek met te weinig beenruimte en luidruchtige spaanse jongeren, gelukkig was dat zo voorbij. In Madrid had ik ongeveer 2,5 uur overstaptijd, en dat was wel nodig..! Na een half uur lopen (zelf met van de rolbanen) moest ik daar een metro nemen naar de andere kant van het vliegveld, om daarna ook nog een half uur te lopen naar de juiste gate. Ik was blij verrast met het vliegtuig en beenruimte, maarja wat verwacht je bij een vlucht van 14 uur! Na een diner, ontbijt, 3 films, half uurtje mp3, 10 bladzijders uit mn boek, een taalspelletje en een paar keer heen er weer draaien met mn ogen dicht, was het dan eindelijk zover, ik was aangekomen op Guayaquil, de ´tussenstop´. Helaas bleek dit een overstap te zijn, na een uurtje wachten konden we weer boarden. Best grappig als je er dan achterkomt dat je weer in hetzelde vliegtuig stapt, op dezelfde plek gaat zitten en je tas in het zelfde kastje plaatst. Na een half uur in de rij wachten voor de toilet ging het riemlampje alweer aan, we waren opweg te landen, dus nog ff inhouden.. En toen ging alles best snel.. Aaaah ik ben in Quito, eindelijk!!!

Karretje huren, koffers erop, nog een keer door de scan, koffers weer op karretje, meiden van de vlucht gedag zeggen (2 duitse en 1 engelse waar ik naast zat) en daar stond Melanie (begeleidster voor mijn tijd hier) met haar dochtertje me al op te wachten. Spullen in de auto en op weg naar het gastgezin. Na iets langer dan een uur rijden werd ik hartelijk ontvangen door de ´huishoudster´van de familie. Maar eigenlijk is ze meer deel van het gezin want ze woont hier ook. Mijn familie bestaat uit vrouw Consuelo en zoon Omar (25), dochter Scarleth (15) en Alex(andra) de huishoudster.
Ik heb hier mn eigen kamer met bed, kastjes en tv. Via de keuken kom je uit in een klein binnenplaatsje waar een trap loopt naar mijn kamer.
Na het installeren van mn spullen ben ik toch maar een poging gaan wagen om een gesprek aan te gaan in mn gebrekkige spaans, maar het gaat erom dat je het probeerd!
Daarna was het lunchtijd, de warme maaltijd met een lekkere kop thee. Ik was nogal uitgeput dus ben even gaan rusten. Daarna ging ik naar beneden want de vrouw des huizes was inmiddels thuisgekomen. Na een hartelijke begroeting met een kus en een omarming (dat doe je hier bij iedereen) kreeg ik taart en een broodje en probeerde ze erachter te komen hoe mijn spaans is. Daar was ze snel achter want ik spreek ´poco espanol´. Maar met wat losse woorden, veel beeldspraak, wat engels erdoor heen en vooral alles herhalen, komen we er enigszins wel uit.
Dan gaan we naar de supermercado, dat lijkt me leuk! Er worden speciaal voor mij worstjes, cornflakes, thee en zelfs mayo gekocht, (ja want la holandese como mucho mayo!) en het is nog lekkere ook! Daarna zijn we in een van de slaapkamers tv gaan kijken, daar hebben ze zelf kabel. Dus speciaal voor mij mtv aangezet! Toen ik dacht ik ga naar bed, stond het avondeten voor me klaar. Ook weer een warme maaltijd, nu met patatas, wat word ik verwend zeg!

Na een goede nacht, het bed ligt best lekker, word ik vroeg wakker. De kinderen worden geroepen, 6 uur sochtends, tijd om naar school te gaan. Maar ik blijf toch nog even liggen...! Zodra ik uit bed kom staat Alex klaar met het ontbijt en een lekkere kop thee `la natural´, gewoon heet water met kaneelstokjes erin, dat is echt lekker zeg! Maar ze had ook nog andere thee gekocht dus ik moet 2 koppen drinken om `la diferentia` te proeven. Het is allebei lekker, Mucko gracias! Bueno!
Daarna een douche genomen. Alex legde me uit dat een klein beetje draaien caliente (warm) is en verder draaien frio (koud) is, maar voor nederlandse begrippen is het allebei koud! Maar ook een koude douche was zeer welkom na 2 lange dagen.
Het is hier bijna altijd lekker warm, op een slechte dag 18 graden met een beetje regen (ze trekken hier gelijk dikke truien uit de kast terwijl ik het nog steeds warm vind) en op een goede dag ongeveer 25 graden, maar in de zon voelt het warmer en goed insmeren is dan ook een noodzaak.

Daarna ben ik door 2 andere nederlandse vrijwilligers voorgesteld aan het `bussen`. Ze hebben hier verschillende soorten bussen, de normale waar je in en uit kan stappen wanneer je wilt (je zegt gewoon gracias en hij stopt), de metrobus die vaste haltes heeft en naar overstappunten rijd en de trollebus. Op dit moment lijkt het me nog steeds erg ingewikkeld!
In woon nu in het zuiden van quito, het arme gedeelte, vanaf hier is het ongeveer een uur naar het centrum.
Nadat we de bus hadden genomen zijn we naar de vreemdelingendienst gegaan, daar moet je binnen 30 dagen je visum conformeren. Maar dat was voor mij nog geen succes dus ik moet nog een keer terug. Daarna zijn we even het centro historico ingegaan. Even langs grand plaza en daarna op zoek naar een telefoon en een kaart van quito en ecuador. Toen ik weer thuis was aangekomen werd ik voorgesteld aan Scarleth, dochter van Consuelo. Ze diende gelijk als vertaler aangezien ze een beetje engels kan, dus dat is wel handig soms.

De volgende morgen werd ik gewekt door Luga, het hondje van de familie, ze stond aan mn deur te piepen en krabben. `Luga likes Tessa` zei Alex. Nou daar ben ik mooi klaar mee dan ... haha! Neehoor het is een lief hondje. Honden worden hier niet uitgelaten en zitten dus de hele dag binnen. Maar ik had het gevraagd en volgens mij word ze 1 keer per week uitgelaten, als het rustig is op straat, anders word Luga loco.

Na een lekker ontbijt met mijn zelf meegebrachte hagelslag ben ik een schrift gaan kopen voor mn spaanse les. `s Middags had ik afgesproken met Silvana, mijn spaanse lerares voor de aankomende 2 weken. Vanaf mijn huis is het ongeveer een kwartier lopen zei ze, maar dat valt opzich wel mee. Ze lopen hier ook best langzaam, maar zelf met mijn tempo valt dat nog mee..!

De spaanse lessen zijn erg leerzaam maar vermoeiend. Iedere dag heb ik 4 uur les. De familie zegt al dat ik veel versta, alleen praten is nog lastig, voor hele zinnen. Maar veel oefenen en dan komen we er wel (hopelijk)!

Adios! Tessa